Akademik

Anatomi ile ilgili ilk çalismalar, yaklasik on bin yil öncesinden kalan, hayvan vücutlarini gösteren magara resimlerinde ve Mezopotamya’da yapilan kazilarda MÖ 3000’lerden kalma koyun karacigerlerinin kilden yapilmis modellerinde görülmektedir. Yine MÖ 1500-1600’lerden kalma papirüslerde insan vücudu ile ilgili bilgiler mevcuttur.
Eski Yunanlilarda ölü de olsa insan vücudunun açilip incelenmesi yasakti. Tibbin babasi sayilan Hipokrates döneminde bile bu tutum devam etmisti. MÖ 300 yillarina dogru Iskenderiye Tip Okulu’nda suçlularin vücudu incelenerek, ögrencilere otopsi gösterilerek uygulamali anatomi bilgisi okutulurdu. MÖ 350-280 arasinda Herofilus adli bilim adami sinir sistemini arastirarak sinirlerin beyin ve omurilige bagli olduklarini ortaya koydu. Eski Yunanistanin ünlü hekimlerinden Bergamali Galen (M. S. 130-200) anatomi üzerine eserler yazmistir. Galenus kesip ayirma çalismalarini daha çok maymunlar üzerinde gelistirdi ve kaza geçiren cesetler üzerinde de inceleme yapti. Ortaçag’da, insan vücudunun kesilmesinin günah oldugu kanaatinin kuvvetlenmesi anatomi ilminin ilerlemesine engel oldu. Belçikali doktor Vesalius (1514-1584), Louvain ve Paris Üniversitelerinde okuduktan sonra, Venedik’e geçti, insan vücudunu keserek arastirmalarina basladi. Yirmi iki yasindayken Italya’nin Padua Üniversitesi’ne anatomi profesörü oldu. William Harvey (1578-1657), kanin vücutta dolasimini buldu. John Hunter (1728-1793) adli arastirmaci ise anatomi çalismalarinin genel ilkelerini ortaya koydu ve insan vücudu konusunda birçok dogru bilgiyi bilim dünyasina sundu. Bugünkü anatomi biliminin temellerinin atilisinda Fallopius ile Eustachius’un büyük hizmetleri oldu. XIX. yüzyilda Fransiz bilginlerinden Cuvier ile Bichat anatomi alaninda birçok incelemeler yaptilar. Bilhassa X isinlarinin kesfinden sonra anatomi alanindaki çalismalari sadece kadavralar üzerinde degil, canlilar üzerinde de yapmak mümkün oldu.
Anatomiyle ilgili çalismalarda temel ilke olan kesip ayirmada (diseksiyon) kullanilan gereçler öteden beri aynidir: Bisturi, penset, oluklu sonda ve makas. Bazen özel isler için testere, çekiç ve keski gibi gereçler de kullanilabilir. Bir diseksiyonun basarisi bu gereçlerin yerinde ve dikkatle kullanilmasina baglidir.
Günümüzde gelistirilen gereçlerle bir canliyi açip parçalamadan da organlar hakkinda bilgi edinilebilmektedir. Röntgenin bulunmasiyla radyolojik anatomi adi verilen bilim dali dogdu. Ayrica yine röntgenle yapilan tomografik incelemelerle bir organin tabaka tabaka içe dogru incelenmesi de olasidir. Ses dalgalarinin organlara çarpip yansimasi yönetimine dayanan ultrasonografi, radyoaktif maddelerin organlara tutulmasiyla yapilan sintigrafik arastirmalarla çesitli organlarin vücuttan çikarilmadan incelenebilmesi saglanmaktadir.
Ülkemizde Tip Fakültesi Temel Tip Bilimleri içerisinde yer alan Anatomi Anabilim Dali Tip Fakültelerinin mezuniyet öncesi tip egitimi ile Saglik Bilimleri içerisinde yer alan diger fakülte ve yüksekokullarin ilgili bölümlerinde teorik ve uygulamali egitim vermektedir. Ayrica Saglik Bilimleri Enstitüsü bünyesinde Tip Fakültesi Anatomi alaninda Yüksek Lisans ve Doktora egitimi vermektedir.
Saglik Bilimleri Üniversitesi Tip Fakültesi Anatomi Anabilim Dali, 15.04.2015 tarihli ve 29327 sayili Resmi Gazete'de yayimlanan "Bazi Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Degisiklik Yapilmasi Hakkinda Kanun" un 5. Maddesi ile kurulan Saglik Bilimleri Üniversitesi Tip Fakültesi'nde Üniversitemiz Senato Karari ve YÖK onayi ile kurulmustur.