Akademik

Biyofizik, fiziksel ve fizikokimyasal prensipler ile matematiksel modeller ve bilgisayar teknikleri kullanarak canli yapinin yapi ve isleyisini, hastaliklarin ortaya çikisini açiklayan, hastaliklarin tani ve tedavisine yönelik yenilikçi yaklasimlar ortaya koyan bilim dalidir. Biyofizik çok çesitli olan ilgi alani içinde, sinir iletisini saglayan elektrik ya da kas kasilmasini saglayan mekanik kuvvet gibi fiziksel etkenlere bagli olan biyolojik islevleri, canlilarin isik, ses ya da iyonlastirici isinimlar gibi fiziksel etkenlerle etkilesimini ve yüzme, uçma, yürüme gibi yer degistirme ya da iletisim yoluyla çevreleriyle kurduklari iliskileri inceler. Bu çalismalarda çok gelismis yöntemlerden ve araçlardan yararlanir. Moleküler Biyofizikte kullanilan en yaygin yöntemler arasinda X-isin kirinimi ve X-isini kristalografisi, Nükleer magnetik rezonans spektroskopisi, sogurma ve floresans spektroskopi yer almaktadir.

Biyofizik, 19. yüzyilda Newton fiziginin ilkelerinin biyolojik bilimlere uygulandigi zaman basladi. Bu dönemde, Berlin Fizyolog Okulu "Berlin school of physiologists" fizik ve kimyayi canli sistemlerin çalismasina uygulayarak ilk büyük çapli fizyoloji çalismasini ortaya koydu. Bu okul, fizyolojik arastirmalardan elde edilen yeni bir temel olusturdu. Emil DuBois-Reymond sinirlerin bir elektrik potansiyel sistemine sahip oldugunu gösterdi. Carl Ludwig kan kan basincini ölçtü. Hermann von Helmholtz oftalmoskopu icat etti ve mekansal algi, renkli görme ve hareketli görüntü üzerinde teoriler gelistirdi. Ernst von Brücke enerjinin korunumu prensibine dayanan "psikodinamik" terim ortaya koydu ve Newton Fiziginden sonra psikolojik teorileri modellemek için Sigmund Freud etkiledi. 1910 yilinda, Amerikali egitimci Abraham Flexner, Berlin Okulunda Carl Ludwig ile çalisan dört Amerikalidan etkilenerek ABD ve Kanada'da tip egitimi ile ilgili bir rapor yazdi. 1930 yilinda Flexner raporu tip fakülteleri için reform niteliginde oldu ve böylece biyofiziksel deneysel fizyoloji "bilimsel tip" egitimi kriteri olarak kabul edildi. 1920'lerin baslarinda, Alman üniversiteleri organizmalar üzerinde radyasyon etkilerini arastirmak için Biyofizik Enstitüleri kurdu. 1944 yilinda Otto Glasser,, X isinlarina maruz kalmayi ölçmek için Dozimetre gelistirdi ve bunu "Medical Biophysics" baslikli kitabinda yayinladi. 2009 yilinda, sinirlari belirli olan tibbi biyofizik insan vücudunun yapi ve isleyisi ile ilgili fiziksel prensiplerin yani sira tipta görüntüleme teknolojilerini moleküler düzeyde isaretleme tekniklerini, elektrik, radyo dalgasi ve ultrason gibi fiziksel ajanlarla yapilan tedavilerin prensiplerini ve buna benzer bir çok tani ve tedaviye yönelik teknolojileri içerisine alan bir alan oldu. Bu alanda çalisan çok sayida bilim insani, çalismalari ile Nobel Tip Ödülü sahibi oldu. Ülkemizde Tip Fakültelesi Fizyoloji Anabilim Dallari içerisinde Bilim Dali olarak yapilanmis olan Biyofizik, 1987 yilindan itibaren Tip Fakültelerinde Anabilim dali olarak yerini aldi ve daha önce tip fakültelerinde mevcut olan Tibbi Fizik veya Medikal Fizik kürsüleri de Biyofizik Anabilim Dali içerisine dahil edildi. Mevcut yapilanmasi ile Tip Fakültesi Temel Tip Bilimleri içerisinde yer alan Biyofizik Anabilim Dali Tip Fakültelerinin mezuniyet öncesi tip egitimi ile Saglik Bilimleri içerisinde yer alan diger fakülte ve yüksekokullarin ilgili bölümlerinde teorik ve uygulamali egitim vermektedir. Ayrica Saglik Bilimleri Enstitüsü bünyesinde Tip Fakültesi Biyofizik alaninda Yüksek Lisans ve Doktora egitimi vermektedir. Saglik Bilimleri Üniversitesi Tip Fakültesi Biyofizik Anabilim Dali, 15.04.2015 tarihli ve 29327 sayili Resmi Gazete'de yayimlanan "Bazi Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Degisiklik Yapilmasi Hakkinda Kanun" un 5. Maddesi ile kurulan Saglik Bilimleri Üniversitesi Tip Fakültesi'nde Üniversitemiz Senato Karari ve YÖK onayi ile kurulmustur.