Akademik

Genel Bilgiler

Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı, tarih araştırma yöntembilimi ilkeleri çerçevesinde tıp tarihini araştıran ve etik biliminin olanaklarından yararlanarak tıpta etik ilkelerin benimsenmesini, etik ihlallerin azaltılmasını ve etik değerlerin yaygınlaştırılmasını amaç edinen bilim dalıdır.

Tarihçemiz

Tıp, insan sağlığının sürdürülmesi ya da bozulan sağlığın yeniden düzeltilmesi için uğraşan, hastalıklara tanı koyma, hastalıkları sağaltma (tedavi etme), hastalık ve yaralanmalardan korumaya yönelik çalışmalarda bulunan birçok alt bilim dalından oluşan bilimsel disiplinlerin bütüncül adıdır. Hem bir bilgi alanı ( vücut sistemlerinin ve bunların hastalıklarının ve tedavilerinin bilimi) hem de bu bilginin uygulandığı meslektir.Tıp için kullanılan bir başka kelime de, bugün eskimiş olan, tababettir.
Birçok kültürde tıbbın ilk hali bitkilerin (Herbalizm) ve madeni bazı unsurların şifa amaçlı kullanılmasına dayanmıştır. Her ne kadar her toplumda tıp veya tıbbî gelenekler ortaya çıkmış olsa da, sistematik bir biçimde gelişim gösteren ve bir ‘meslek’ olmaya doğru gelişen tıp Mezopoyamya, Mısır, Hindistan, Çin, Yunanistan ve İran başta olmak üzere farklı bölgelerde ortaya çıkmıştır. Tıbba bakış, tıbbın uygulanışı ve tıbbın üzerine oturtulduğu kavramsal yapı her bölgede farklılıklar göstermektedir. Bazı bölgelerde binlerce yıldır uygulanan tıp sistemleri bugün hâlâ modern tıbbın yanında kendine yer edinmektedir. Bugünün en yaygın tıbbî sistem olan modern (biyo)tıp büyük oranda 18. yüzyılın sonlarında çoğunlukla İslam tıbbından devraldığı mirasın üzerine bina edilerek Avrupa kaynaklı olarak gelişmiştir.
Yakın zamanda ikinci bir değişim ve gelişim evresinden geçen modern tıp, bugün sıklıkla kanıta-dayalı tıp (evidence-based medicine) olarak anılan akımla birlikte bilimsel metodu ve küresel bilgi birikimini kullanarak belirli bir konu hakkındaki tüm kanıtı toparlayıp bundan standart protokollerin geliştirilmesi önem kazanmıştır.
Dünyada teknolojinin gelişimi ile birlikte moleküler tıp, genetik ve moleküler biyolojideki gelişmeler sosyal açıdan tıpta farklı bir bakış açısının ve farklı akımların oluşmasını sağlarken, meslekî olarak da tıpta farklı etkileşimlere yol açmıştır.
Türkiye’de tıp tarihi ile ilgili çok eski kaynakların mevcut olduğu bilinmektedir. Bu kaynaklarda, eski hekimlerin kitaplarındaki hekimlik ahlâkıyla ilgili değerlendirmeler ve geçmiş dönemlerin tıp uygulamaları ile ilgili birçok anlatımlar söz konusudur. Bu konuda Osmanlı’da ilk değerlendirmeler 1860’lardan sonra başlamıştır. Hekimlik dilinin Türkçeleşmesi mücadelesi ve bununla ilgili yazışmalar ile bu konudaki diğer veriler bu dönemde değerlendirilmiştir.
Osmanlı Döneminde tıp eğitiminin modernizasyonu kapsamında Sultan 2. Abdülhamit’in emriyle 11 Şubat 1894'te Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane binasının inşaatına başlanmıştır. Yapının mimarları, Alexandre Vallaury ve Raimondo D’Aronco’dur. Bina, 6 Kasım 1903 tarihinde eğitime açılmış ve Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane Haydarpaşa’ya taşınmıştır. 12 Eylül 1909 tarihinde Mekteb-i Tıbbiye-i Şahane (askeri tıbbıye) ve Mekteb-i Tıbbiye-i Mülkiye (sivil tıbbıye) Haydarpaşa’daki Tıbbiye Binası'nda birleştirilerek Dârülfünun-ı Osmani Tıp Fakültesi adını almıştır. Fakülte dekanı olarak Cemil Topuzlu Paşa seçilmiştir. 1933 yılındaki Üniversite Reformunda tıp fakültesi Avrupa yakasına taşınmış, Mekteb-i Tibbiye binası Milli Eğitim Bakanlığı’na devredilerek, Haydarpaşa Lisesi’nin kullanımına geçmiştir.
Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıp Tarihi ve Etik Anabilim Dalı, 15.04.2015 tarihli ve 29327 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan "Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" un 5. Maddesi ile kurulan Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde Üniversitemiz Senato Kararı ve YÖK onayı ile kurulmuştur.